Sri Lanka

Inmiddels zijn we alweer 3 weken verder en zit mijn tijd in Sri Lanka er helaas alweer op. Ik vond Sri Lanka echt een fantastisch land. Mooie stranden, mooie natuur, super lieve en behulpzame mensen, weinig toeristen (als ik er 50 in 3 weken heb gezien is het veel) en ook nog eens super goedkoop. Wat ik wel super apart vond, is dat sommige mensen je echt als een attractie zien. Ze konden echt naar je kijken als of ze nog nooit een blanke meid hadden gezien. Ze moesten dan ook even je hand of je elleboog aanraken voordat ze verder liepen. En hoeveel mensen er wel niet met je op de foto willen, dat gaat echt nergens over. Ik heb nog net geen handtekeningen hoeven uitdelen.

Na mijn laatste reisverslag zijn we door gegaan naar Kandy. Hier hebben we in totaal 2 nachten geslapen. De eerste dag kwamen we laat aan, en een hotel hadden we nog niet geboekt.
Gelukkig hadden we een goede en een leuke tuktuk chauffeur die nog wel een leuk guest house voor ons wist.
Eenmaal aangekomen zijn we direct een hapje gaan eten. Binnen 2 minuten zat er weer een leuke local aan onze tafel die ons voorzag van allemaal leuke tips en die ons de volgende dag mee zou nemen naar zijn sportschool.

De volgende dag stonden Annelies en ik dan ook netjes op de afgesproken plek te wachten op de local om naar de sportschool te gaan. Al binnen 3 minuten zagen we een motorrijder stoppen. Ik denk dat de afstand tussen ons en de motorrijder 4 a 5 meter was. Hij pakte zijn telefoon en deed als of hij aan het bellen was. Althans, daar leek het op want zijn mond bewoog amper. Annelies en ik hadden er beide een raar gevoel bij en deden dan ook net of we weg liepen. De motorrijder vertrok maar keerde al snel weer terug toen hij zag dat we bleven staan. Hij bleef net zoals de eerste keer op de motor zitten maar hij bleef ons maar aankijken. En even later begrepen we waarom..... gewoon een fucking schennispleger, doe eens normaal joh 'mafkees'. Hierop zijn we natuurlijk direct weggegaan.

Hierop zijn we naar de gym gegaan waar we even een lekker uurtje hebben getraind. Annelies was iets eerder klaar met de training dus die vroeg aan mij de sleutel van de locker. En wat dacht je, wiet wiet sleutel kwiet. Ah niet weer hé, wat heb ik toch met sleutels. Ik raak die krengen echt altijd kwijt. Hierop zijn Annelies en ik gaan zoeken en al snel zochten alle locals in de gym met ons mee. Echter zonder resultaat. Bezems werden tevoorschijn gehaald zodat we onder de apparaten door konden vegen, maar nog steeds geen sleutel. Uiteindelijk heeft de sterkste man van de gym de locker opgebroken. En de sleutel?? Ik ben benieuwd of ze hem al gevonden hebben.

In Kandy hebben we nog 2 fietsen gehuurd. Dit is vaak de beste en de leukste manier om de stad te verkennen, alleen in ons geval was dat niet zo. We hadden 2 mountainbikes waarvan eentje voor een 5 jarige. Nu is dat opzich nog wel te doen als het vlak is, maar dat geluk hadden we natuurlijk niet. Echt de ene berg naar de andere. En van schrik viel ook nog om de 100 meter de trapper eraf. Na een uurtje hebben we ze dan ook maar teruggebracht. Ik heb in dat uurtje wel enorm gelachen.

Vanuit Kandy zijn we doorgegaan naar Sigiriya. Dit hebben we met een tuktuk cabrio gedaan en dat was een super ervaring. We werden om 11.00 opgehaald in Kandy en we waren om 17.00 in Sigiriya. Normaal is het 4 uurtjes rijden maar we hadden een super enthousiaste chauffeur die ons van alles wilde laten zien onderweg. Hij liet ons mooie vieuwpoints zien, ging eten voor ons halen bij de locals en bracht ons naar een lokale markt. Deze dingen hadden we zelf niet gevonden en we waren dan ook erg dankbaar dat hij er echt een dagje uit van had gemaakt.

In Sigiraya hebben we ook 2 nachten geslapen. Ook weer in een fantastisch guest house. Deze man bleek chef-kok te zijn in een hotel en dat hebben we geproefd. We werden ook hier op onze wenken bediend en alles werd voor ons geregeld. Ze namen ons 5 uur in de ochtend mee naar de Pidurangala rock voor de sunrise, er werden wijntjes en bier gehaald voor bij het eten en er werd een motor bij de massage salon neergezet zodat we na de massage niet naar het guest house hoefde te lopen.

In Sigiriya heb ik voor het eerst kennis gemaakt met de wilde apen. Tijdens onze tocht bij de Pidurangala rock had ik het gevoel vast te zitten met mijn rugzak die ik op mijn rug droeg. Wat raar dacht ik nog, hoe kan ik nu vastzitten. Dus ik draai mij om en ik zie dat er een aap (een best formaat) aan mijn rugzak zit te trekken, hahaha fantastisch. Die probeerde mijn reisboedha van mijn tas te jatten, de rotzak. En agressief. De local moest een steen pakken om ze weg te jagen. Gelukkig heb ik mijn reisboedha nog.

Vanuit Sigiriya zijn we doorgegaan naar Trincomalee omdat we daar konden duiken. Eenmaal aangekomen in Trincomalee bleken alle duikscholen echt die dag de deuren te hebben gesloten omdat het duikseizoen was afgelopen. Maar al snel hadden ze toch nog een duikinstructeur voor ons gevonden. Dit was een wat oudere man, geen officiële PADI, maar we hadden er beide een goed gevoel bij. Een daarnaast wilden we natuurlijk ook heel graag duiken. Het duiken zelf was echt een top ervaring. Mijn eerste echte duik. Er was onder water super veel te zien, alleen het water in was even een dingetje. Ik zat op de boot en ik keek om me heen en overal waar ik keek zag ik kwallen. Kwallen zo groot als een tennisbal denk ik. Ik denk dat ik er wel 100 zag.

Ik dacht echt: 'OMG, moet ik hier echt het water in???'. Volgens de instructeur deden ze niks, dus ik dacht verstand op nul en gaan. Ik ben gelukkig ook niet gebeten en onderwater was ik zo afgeleid dat ik er niet eens meer aan heb gedacht. Alleen onze instructeur bleek echt een enorme beunhaas te zijn. Hij sprong het water in zonder een trimvest, WTF??!! Hij heeft gedoken met alleen een fles op zijn rug en toen wij aangeven nog maar 20 bar in onze fles te hebben gaf die aan nog een rondje te willen maken terwijl we nog aardig diep zaten. Annelies en ik zijn toen ook maar zelfstandig naar boven gegaan en meneer de instructeur deed nog een rondje. De duik zelf was dus echt prachtig maar de volgende keer wil ik toch wel een normale instructeur. En een duikschool met goede spullen. Ze hebben 4 verschillende flessen op het trimvest moeten aansluiten voordat er een goede tussen zat. De rest liep namelijk allemaal leeg. En onderwater bleef de ademautomaat bij Annelies tot 3 keer toe openstaan. Ik was zo blij dat ik dat niet had met mijn eerste duik.

Voor de rest hebben we nog een scooter gehuurd en lekker op het strand gelegen voor ons hotel. Hier waren we echt de enige, heerlijk zo'n privéstrand.
We zijn ook een dagje naar het Pasikuda strand gegaan. Dit was op een zondag en het leek wel of heel Sri Lanka naar deze plek was gekomen om af te koelen. We lagen daarom eerst ergens bij een resort waar het heerlijk rustig was. Het werd mij alleen iets te rustig dus ik ben alleen naar het local gedeelte gelopen. Best apart, als enige blanke op het strand. Maar wat heb ik daar een super middag gehad. Na eerst 50 foto's met iedereen te hebben gemaakt kwam er een vrouw naar mij toe en die vroeg of ik met haar en met haar gezin wilde gaan zwemmen. Natuurlijk wilde ik dat. Na te hebben gezwommen kreeg ik al snel een balletje toegegooid en heb ik met een groep van 7 jongens een balletje staan gooien. Super gezellig. En iedereen ook even vriendelijk en geinteresseerd. Daarna werd ik door de vrouw, welke mij vroeg mee te gaan zwemmen, uitgenodigd bij haar thuis. Ze wilde graag haar huis laten zien en voor mij koken. Gezien mijn reisschema en de afstand kon ik helaas niet met haar mee.

Wat we wel jammer vonden in Trincomallee was dat er weinig te doen was in de avond. Er was geen strandtentje waar je even een drankje kon doen. Nu zijn we ook niet zo van de drankjes maar wel van de gezelligheid

Vanuit Trincomalee zijn we doorgegaan naar Batticaloa of ik kan beter zeggen naar Expeditie Robinson. Wat een resort hadden we daar. Onderweg naar het resort keken Annelies en ik elkaar al aan met de vraag , 'waar brengt de tuktuk ons dan heen?. We zouden toch dicht bij het centrum zitten?. Nee, niet dus. We zaten in de middle of nowhere. De Tsunami had alles in dit gebied verwoest en het enige wat ze volgens mij hersteld hadden was ons resort. En de kamer was ook nog eens super ranzig en als kers op de taart was de airco ook nog eens stuk. Wat een drama.

Maar goed, je moet niet denken in onmogelijkheden maar in mogelijkheden. Ik ben dus een rondje gaan lopen op ons enorme resort (maar niet heus) en ik zag dat ons resort aan het water lag. Ik ben naar het water gelopen en ik zag dat er kano's lagen. Perfect dacht ik, dan peddel ik wel naar het centrum. Dus ik was de kano aan het bekijken en een peddel aan het zoeken, komt de man van het resort naar mij toe. De kano mocht ik niet gebruiken want er bleken krokodillen in het water te zitten. Vorige week was er zelfs nog iemand opgegeten. Oeps... geen kano dus.

Hierop zei de man dat hij mij wat dingetjes wilde laten zien in de omgeving. Ik ben met de man meegelopen en hij liet mij de schade zien die de Tsunami had aangericht. Dat was wel bijzonder om te zien, vooral omdat het al aardig wat jaartjes geleden is. Ook vertelde hij mij iets over een man en die man zou heel erg sterk zijn. Dat waren in ieder geval de dingen die ik uit zijn woorden begreep. Later werd het mij duidelijk wat hij nu bedoelde want we gingen op bezoek bij een local. We kwamen bij een gezin met 4 kinderen en toen ze mij zagen werd er direct een stoel extra bijgezet. Fantastisch, daar hou ik van.

En daar kwamen de fotoboeken, de krantenartikelen en de videobanden uit de kast. Wat bleek nu. Deze man was vroeger kampioen geweest op het gebied van gewichten. Je kunt het vergelijken met de sterkste man van Nederland, dat soort oefeningen.
Zo liet hij mij een foto zien dat hij met een hamer in de buik werd geslagen (bleek ook een oefening te zijn) en dat hij 100 kilo aan gewicht met zijn baard moest optillen. Ook kreeg ik nog een film te zien waarop je zag dat hij een staalkabel met zijn voorhoofd moest ombuigen. Dit alles maakte echt mijn hele dag goed en ik was ineens blij met dit resort.

Toch fantastisch als mensen zo open en enthousiast zijn. Hij deed zelfs nog 2 oefeningen aan mij voor. Bij 1 oefening riep hij zijn 8 jarige dochter en die moest aan zijn baard gaan hangen. Hier heb ik natuurlijk even een filmpje van gemaakt.
Ik denk dat ik gauw een uurtje bij deze mensen heb gezeten. Daarna ben ik teruggegaan naar het resort en heb ik Annelies snel mijn foto's en filmpjes laten zien.

In Batticaloa was het verder ook rustig in de avond, vooral op ons resort. We waren de enige gasten (logisch ook op zo'n locatie). We hebben toen een taxi gebeld en zijn naar het centrum gegaan. Ik had namelijk het fantastische idee gekregen een outfit te willen gaan score voor de carnaval. Die jurken van die vrouwen zijn hier zoooo mooi. Super leuk voor de carnaval dacht ik. Maar helaas ben ik niet geslaagd. De vrouwen hier hebben toch een iets ander figuur dan mij. We hebben ons wel kapot gelachen toen 3 kerels mij moesten helpen om de jurk weer uit te krijgen.

Vanuit Batticaloa zijn we teruggegaan naar Colombo. Hiervoor hebben we 9 uur in de trein gezeten. Dit was echt een mega lange zit en de trein was ook verschrikkelijk. Vies en gezien de geluiden die hij maakte kon hij elk moment uit elkaar vallen. Maar goed voor 3,50 euro mag je ook niet klagen.

In Colombo werden we opgehaald door Jana en Darsh, de jongens welke wij eerder hadden ontmoet in Ella. Gedurende onze reis hebben we hier contact mee gehouden en een afscheidsfeestje zagen we dan ook wel zitten. Ze bleken ook nog een huis in Colombo te hebben waar we konden verblijven. Top.

Het duurde even voordat ze in Colombo waren, gezien de verkeersdrukte aldaar. Annelies en ik zijn hierop naar het water gelopen en hebben onze handdoek gepakt en zijn lekker in het zonnetje gaan liggen. Hier raakte we aan de praat met een local stel van midden 30. We hebben hier 2 uur mee zitten kletsen en op een gegeven moment vroegen ze aan ons of we mee een hapje gingen eten. Dat leek ons natuurlijk hartstikke leuk en we gingen mee.

Na het eten kwamen Jana en Darsh ons ophalen. Onderweg naar de woning van Darsh hebben we eerst de supermarkt en de drankenwinkel geplunderd en hebben we echt weer 2 fantastische dagen met hun gehad. Een super ervaring weer. Een local woning (al was die nog erg luxe) local eten en een buitendouche. Je stond te douche terwijl je de apen door de bomen zag slingeren, echt helemaal super.
We werden echt weer als 2 prinsessen behandeld en alles werd geregeld. En vooral het eten wat ze klaar maakte, dat was zo lekker. Ze waren beter in de keuken dan mij dus ik heb tijdens ons verblijf ook nog kookles gehad.

Op onze laatste avond in Colombo namen ze ons mee naar een club voor het afscheidsfeestje. Zo..... en wat voor een club. De auto werd voor de deur geparkeerd waarop er 4 mannen kwamen aangelopen welke de deur voor je opende en je uit de auto hielpen. Binnen in de club had je je eigen ober. Als je naar buiten liep dan kwam hij met je drankje achter je aangelopen en hij kwam zelfs de dansvloer op om je wijnglas te vullen. En als je naar de wc ging dan werden alle deuren voor je geopend en kreeg je van een super lief vrouwtje een tissue aangeboden nadat je je handen had gewassen. Wat een luxe, daar kan mevrouw van Swaaij wel aan wennen.
Op een betere manier hadden we onze vakantie in Sri Lanka niet kunnen afsluiten.

Dus we zijn klaar voor het volgende avontuur in Myanmar. Eerst even bijslapen want ik heb de afgelopen 3 nachten max. 8 uur geslapen (reizen en feesten). Dus hopelijk kan ik in het vliegtuig even een paar uurtjes pakken. Voor Myanmar hebben we ook echt leuke dingen geboekt. Een ballonvaart in Bagan en een 3 daagse hike van Kalaw naar het Inle lake.

Veel mensen vragen aan mij of de tijd snel gaat? Nee, de tijd gaat gelukkig niet snel. Mijn dagen zijn ontzettend lang en we komen op zoveel plekken en we zien zoveel dat ik soms bij het terug zien van de foto's denk: 'oh ja, dat hebben we ook nog gedaan'.

En we genieten nog steeds van elk moment. Ondanks het niet altijd even schoon is, ik mijn bestek al met dettol heb moeten reinigen, ik in 3 weken tijd maar 1 keer een warme douche heb gehad en onder de douche heb gestaan met spinnen en kikkers, heb ik echt het gevoel dat ik in het paradijs ben beland. Deze manier van leven bevalt mij nog beter dan ik had verwacht. De vrijheid is echt fantastisch. Je hebt totaal geen zorgen, geen verantwoordelijkheid of dillema's. Het enige waar ik mij druk om hoef te maken is welke oorbellen ik 's ochtends pak. Heerlijk.

Stiekem fantaseer ik dan ook al over een eventuele volgende reis (sorry mama). Maar alles op zijn tijd, we hebben tenslotte nog 13 weken. En daar gaan we eerst maximaal van genieten.

*** En tot slot wil ik iedereen nog bedanken voor de leuke reacties, appjes en berichtjes naar aanleiding van mijn vorige reisverslag. Super leuk***