Mijn eerste weekje in Sri Lanka. Wauw, wat een fantastische week.

Colombo
Zondag 3 oktober kwamen we aan op het vliegveld in Colombo. De vakantie was nu echt begonnen. Al merkte ik in het vliegtuig wel aan mezelf dat ik nog even moest schakelen. Ik was nog erg druk in mijn hoofd en ik kon nog steeds niet bevatten dat mijn avontuur nu echt was begonnen. Het duurde dan ook even voordat ik de drukte en de vakantiestress kon los laten.

Eenmaal buiten de luchthaven kwamen de eerste regendruppels ons al tegemoet. Gelukkig was het droog toen we de taxi uitkwamen en waren dit de enige regendruppels die we tot nu toe hebben gezien.

We hebben één nachtje doorgebracht in Colombo. We hadden een simpele tweepersoonskamer. Het was schoon dus dat was prima. Toen ik de deur van onze badkamer opende lag ik echt helemaal dubbel. Wat een back to basic douche. Deze had ik nog niet eerder gehad tijdens mijn vakanties. En daarnaast was die ook nog eens ijskoud. Maar ik heb er echt met een glimlach onder gestaan. Dit was wat ik wilde en ook dit hoorde bij mijn avontuur. Stiekem was het best nog lekker.

Colombo, een prima stad maar dan wel voor 1 a 2 dagen. We regelden een tuktuk welke ons 2 uur lang heeft rondgereden en ons alle highlights van Colombo heeft laten zien voor 9 euro.

Galle
De volgende dag hebben we de trein gepakt naar Matara om vervolgens door te kunnen reizen naar Mirissa. Al snel raakte we in de trein aan de praat met een local. Deze man was onderweg naar Galle om zijn familie te bezoeken. Galle stond echter niet op ons lijstje maar naar de verhalen van deze man besloten we dan toch maar een tussenstop te maken in Galle. Aangekomen op het station in Galle regelde hij voor ons een kantoortje waar we onze backpack konden neerzetten. Ook regelde hij een tuktuk en schreef de kilometerstand voor ons op een papiertje zodat we dezelfde prijs als de locals zouden betalen. Tot slot had hij ook nog een briefje geschreven voor de chauffeur van de tuktuk met daarop de locaties waar hij ons naartoe moest brengen. Dit alles konden we in een paar uur doen zodat we aan het eind van de middag als nog de trein naar Mirissa konden pakken. We vroegen aan de man hoe we hem konden bedanken voor zijn hulp. Hierop pakte hij een stukje papier en schreef zijn naam en adres op. Hij vroeg aan ons hem een kaart te sturen vanuit Nederland zodat hij deze in zijn eigen postkantoortje kon hangen. Dit kaartje ga ik hem zeker sturen want we hebben echt een top dag gehad in Galle.

Aan het eind van de dag pakte we de trein vanuit Galle naar Mirissa. We hadden alleen geen idee op welk perron we nu precies moesten uitstappen. De locals wilde ons heel graag helpen maar spraken echter maar een paar woorden Engels. We begrepen uit hun woorden dat er iets was met het perron maar wat dat nu precies was en waar dat wisten we nog steeds niet. Tot dat ze op een gegeven moment in het gebrekkig Engels riepen: '2 minutes'. We kregen onze backpack in de hand gedrukt en ze gebaarde dat we naar het voorste gedeelte van de trein moesten rennen. Wat bleek nu. Het perron in Mirissa is erg klein en alleen te bereiken vanuit het voorste gedeelte van de trein. En waar stonden wij?? Natuurlijk weer helemaal achterin. We trokken een sprintje door de bom volle trein en waren echt net op tijd buiten. Toen we op het perron stonden keken we achterom en hoe fantastisch.... de locals hingen uit de trein om te kunnen kijken of we het gehaald hadden. Toen ze ons op het perron zagen staan zwaaide het hele achterste gedeelte van de trein en gingen de duimpjes de lucht in. Echt een fantastisch moment.

Mirissa
In Mirissa ging er weer een wereld voor mij open. Ik had namelijk nog nooit eerder in een hostel in het buitenland geslapen. En hoe toepasselijk, de naam van het hostel was 'hostel first'. Wel hadden we onze eigen slaap en badkamer. Dus van een echt hostel kan ik eigenlijk nog niet spreken. We hebben hier 2 nachten geslapen. Wel heb ik al een beetje van het sfeertje kunnen proeven. Wat ik echt super aan deze plek vond was dat er werd gekookt door de eigenaar van het hostel. Er werd gezamenlijk gegeten, de ervaringen van die dag werden besproken en de ideeën voor de volgende dag werden gedeeld. Zo lieten een aantal meiden foto's zien van een viewpoint waar zij die avond ervoor waren geweest. Wat een sprookjes plek. Bij de zee en tussen de palmbomen. Die avond erop zijn we hier dan ook direct naartoe gegaan. Het was een super mooie locatie en de perfecte plek om de skills van de fotografiecursus te testen.
Die avond heeft een medewerker van het hostel ons meegenomen naar het strand en ons daar kennis laten maken met het drankje van Sri Lanka, een shotje Arrack. Wat een rotzooi. Wat bij ons 3 shotjes is, is hier 1 shotje. We zijn dan maar ook snel overgegaan op mijn favoriet de Mojito.

Ella
Op naar ons volgende avontuur in Ella. En wat voor een avontuur. Dit gaan we onze hele vakantie niet meer meemaken denk ik. Ik weet het haast wel zeker. We hadden een motor gehuurd zodat we de stad konden gaan verkennen. Anie de chauffeur en van Swaaij chef GoPro. Bij het ophalen van de motor werd ons verteld dat de tank vol zat. Maar echter na 1 kilometer te hebben gereden stonden we langs de zijkant van de weg. Je raadt het al.... met een lege tank. Oh dat hebben wij weer... wat nu...gelukkig konden we er allebei om lachen.
Al snel kwam er een Land Rover aangereden welke stopte. Hierin zaten 2 kerels van onze leeftijd en ze vroegen ons wat het probleem was. Natuurlijk hebben ze even gelachen maar al snel schoten ze ons te hulp en boden ze aan om met één van ons naar het dichtbij zijnde tankstation te rijden. Er moest er tenslotte 1 bij de motor blijven. Dit is toch even zo momentje dat je denkt.... tja...liever niet. Gelukkig kwamen ze wel heel betrouwbaar over, al biedt dat ook geen garanties. Hierop is Anie bij de mannen ingestapt waarop ik toch maar even snel het kenteken van de auto heb opgeschreven. Gelukkig was dit overbodig en was ze snel terug met een fles benzine. Omdat wij alleen maar groot geld hadden en men niet kon wisselen hebben de mannen voor ons de benzine betaald. Eén van hen bleek werkzaam te zijn bij restaurant 'Chill'. Als bedankje zouden wij daar die avond gaan eten.

Hierop zijn we op de motor gestapt en hebben we heerlijk rond gereden. We hebben een kleine tussenstop gemaakt in Badulla om te lunchen, alleen van lunchen is het niet gekomen. We waren het middelpunt van Badulla. 2 vrouwen op een motor was blijkbaar al uniek, vervolgens gingen de helmen af en van schrik knapte ook nog mijn haarelastiekje. We hebben snel een nieuw haarelastiekje gekocht en wat broodjes en zijn direct weer op de motor gesprongen.
Ella is een prachtig gebied, een echte aanrader. Het is er heerlijk rustig en de theeplantages en de natuur zijn er echt prachtig.

Uiteindelijk zijn we gestopt bij een waterval. Hier raakte we aan de praat met 3 locals. Ze opperde het idee om met hun mee te gaan zodat ze ons de highlights van Ella konden laten zien. Ze waren immers ook op de motor. Dit leek ons wel wat en we gingen met ze mee. Al snel kwam er een andere scooter naast ons rijden en die vroeg aan mij of de motor het goed deed. Geen idee wie het was maar ik antwoordde vriendelijk. Weet bleek, dit was de bestuurder van de Land Rover. Deze had op het terras gezeten en had ons voorbij zien komen en besloot achter ons aan te komen. De bestuurder van de Land Rover wisselde wat woorden met de andere 3 locals en voor we het wisten waren ze alle 3 verdwenen. Vanaf dat moment gingen de deuren voor ons open in Ella.

Jana en Dash, de kerels in de Land Rover hebben ons echt 2 fantastische dagen bezorgd. Niks was te gek en alles was mogelijk. We kregen de sleutels van de scooter en van de auto mee zodat we konden gaan en staan waar we wilden. En Dash bleek geen medewerker van het restaurant Chill te zijn maar eigenaar. Hier werden wij als speciale gasten ontvangen en we konden alles bestellen wat we wilden. Van kleine hapjes tot dinner en van water tot cocktails. En de rekening, die hebben we niet gezien. Het werd niets opgeschreven. Dash bleek ook nog eens grond te hebben gekocht op een mooie heuvel waar hij 7 villa's op liet bouwen. Een paar van deze villa's waren al klaar maar nog niet in gebruik omdat ze nog bezig waren met de bouw van het zwembad. Dash bood ons één van deze villa's aan. We hebben hier dan ook onze laatste nacht geslapen en het was fantastisch. De locatie was top, de villa was prachtig en het bed was nog beter dan mijn eigen bed. En het feestje dat ze hadden georganiseerd was helemaal top. We hebben ze de polonaise geleerd en we hebben ze leren stampen op Defqon. Ik denk dat we ze nog wel een keertje gaan zien op een feestje in Nederland.

Zoals jullie het lezen vermaak ik mij prima, meer dan prima. Ik heb echt zo'n geweldige week achter de rug. Ik geniet dan ook echt van elke minuut en zit echt perfect in mijn vel. Ik ben nu precies op de plek waar ik hoor te zijn. Het gevoel dat je doe wat je moet doen.

Ik vind Sri Lanka echt een fantastisch land, een echte aanrader. De mensen zijn zo behulpzaam en vriendelijk. Ook zijn er nauwelijks toeristen wat ik persoonlijk ook erg kan waarderen.

Op naar de volgende 2 weken in Sri Lanka.

== De foto's volgen snel==